رسانهیی
برای شناخت
ادبیات مدرن
شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر شعر
همهی هستی من آیهی تاریکیست که تو را در خود تکرارکنان به سحرگاه شکفتنها و...
در این مقاله دفتر شعر رؤیاها برگشتهاند؟! از آرش نصرتاللهی را معرفی میکنیم....
کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو کافکو
ایدهی ابتدایی کافکو از شب رویید. شبِ سرد. شبِ مرگ. شب نا-خود-باوری. من و پگاه، پای چت بودیم و از رنجهایمان مینوشتیم برای همدیگر. تا اینکه گفتم: «باید کاری برای شعر کنیم…». چند هفتهیی برای اسمش فراموشگاه ذهنهایمان و لغتنامهها را کاویدیم. و در نهایت، واژهیی زاده شد که معنای خاصی هم ندارد: «کافکو» و… »ادامه
کافکو | تمامی حقوق محفوظ است. ©۲۰۲۵-۲۰۲۳ | طراحی و پشتیبانی: دانیال مرادی